Συμπληρώνουμε σχεδόν 2 χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τίποτα δεν θυμίζει στη καθημερινότητα μας τη χώρα που παρέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου για να την «βγάλει» από τη κρίση.
Συνεχή νέα οικονομικά μέτρα, παλινωδίες, αποτυχίες και αναθεωρήσεις στόχων, επικοινωνιακοί χειρισμοί συνθέτουν ένα μείγμα αυτοσχεδιαζόμενης πολιτικής που επιτείνει το αδιέξοδο καθώς είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει ένας πλήρης δημοσιονομικός εκτροχιασμός της χώρας, παρά τα σκληρά μέτρα που έχουν ληφθεί.
Μελετώντας προσεκτικά την πορεία του προϋπολογισμού βλέπουμε, ότι το πρώτο επτάμηνο του 2011 (όπου έχουμε επίσημα στοιχεία), το έλλειμμα είναι αυξημένο κατά 25,1% έναντι ετήσιας πρόβλεψης για μείωση κατά 3,9%. Τα έσοδα συνεχίζουν να καταρρέουν, οι πρωτογενείς δαπάνες παρουσιάζουν συνεχώς διευρυνόμενη υπέρβαση, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων εξαφανίζεται, το εσωτερικό χρέος διογκώνεται, η ύφεση βαθαίνει και η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη.
Τα καθαρά έσοδα μειώθηκαν κατά 6,4% έναντι αναθεωρημένου ετήσιου στόχου για αύξηση κατά 5,6% και αρχικού 8,5%. Έτσι, παρά τα νέα επώδυνα μέτρα του μεσοπρόθεσμου πλαισίου και τις έκτακτες εισφορές, τα ετήσια έσοδα για το 2011 αναμένεται να ανέλθουν στα 54 δισ €, έναντι στόχου 55,6 δισ €. Τα έσοδα από τους άμεσους φόρους μειώθηκαν κατά 6,7%, από το φόρο εισοδήματος κατά 10%, από τους έμμεσους φόρους κατά 7,2%, από τον Ε.Φ.Κ. για τα καύσιμα κατά 17,3% και μόνο τα έσοδα από τον Φ.Π.Α. είναι οριακά αυξημένα κατά 0,3% παρά τις συνεχείς αυξήσεις.
Έτσι, το έλλειμμα είναι αυξημένο κατά 25,1% το πρώτο επτάμηνο του 2011, έναντι ετήσιας πρόβλεψης για μείωση κατά 3.9%. Είναι αυξημένο κατά 3,1 δισ € έναντι της αντίστοιχης περσινής περιόδου και διαμορφώνεται πλέον στα 15,6 δισ €.
Όλα αυτά παρά τις αλχημείες της κυβέρνησης, με αποκορύφωμα την εγκύκλιο για διακοπή των πληρωμών τις δύο τελευταίες εργάσιμες μέρες του Ιουλίου ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην ουσία έχει κηρύξει άτυπη στάση πληρωμών στο εσωτερικό της χώρας. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου ανέρχονται στα 6,63 δισ €, εκ των οποίων τα 5,3 δισ € δημιουργήθηκαν το 2010. Αυτή η στάση επιβαρύνει την ήδη συρρικνωμένη ρευστότητα του ιδιωτικού τομέα, «διογκώνει» τα λουκέτα στην αγορά και «τιμωρεί» την επιχειρηματικότητα.
Τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων σχεδόν έχει σταματήσει να εκτελείται, ο αναπτυξιακός νόμος περπατάει με βήμα σημειωτόν μετά από ένα χρόνο αδράνειας, η οικονομία βρίσκεται σε στάση.
Δυστυχώς όμως, η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται ότι η υπερχείλιση των φόρων οδηγεί την οικονομία σε ακόμη μεγαλύτερη ασφυξία, τους πολίτες σε φορολογική υπερκόπωση και τα δημόσια έσοδα σε κατάρρευση. Έτσι, ενώ είχε δεσμευτεί ότι δεν θα βάλει νέους φόρους, έρχεται από το βήμα της ΔΕΘ και εξαγγέλλει νέα φορολογική επιδρομή στα ακίνητα που θα γονατίσει τους Έλληνες και την αγορά.
Είναι φανερό, ότι το οικονομικό περιβάλλον που έχει δημιουργήσει η Κυβέρνηση είναι ένα περιβάλλον, το οποίο δυστυχώς, έχει καταστήσει την Ελλάδα πρωταθλήτρια σε φόρους και χώρα εχθρική για επενδύσεις.
